Όπως όλοι γνωρίζουμε, τον τελευταίο καιρό η συμπεριφορά του κοινού στις αίθουσες συναυλιών έχει αρχίσει να αλλάζει και οι συναυλίες κλασικής μουσικής δεν αποτελούν πλέον προτεραιότητα για το νεανικό κοινό. Αν πριν από 30, 40 χρόνια υπήρχαν μόνο δύο κατηγορίες στην κοινωνία, αυτοί που ακούνε κλασική μουσική και αυτοί που δεν ακούνε κλασική μουσική, τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά.

Θέλουμε να υποστηρίξουμε διευθυντές πολιτιστικών ιδρυμάτων ή διοργανωτές συναυλιών με αυτό το Εγχειρίδιο που στοχεύει να χωρίσει το κοινό σε 3 τυπολογίες και να αναλύσει κάθε τύπο ακροατή προκειμένου να δημιουργήσει διαφορετικές στρατηγικές για να προσελκύσει ένα υπάρχον κοινό στις αίθουσες συναυλιών.

Αυτό το υλικό βασίζεται σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις τρεις χώρες εταίρους (Ρουμανία, Κύπρο και Ουγγαρία) ερωτώντας πάνω από 350 ερωτηθέντες σχετικά με τις μουσικές τους συνήθειες, τόσο για συναυλίες σε αίθουσες συναυλιών όσο και για συναυλίες σε δίκτυα ροής.

Το συμπέρασμά μας ήταν ότι σε κάθε χώρα έχουμε τις 3 κατηγορίες που παρακολουθούνται (Κοινό κατά Συνήθεια, Κοινό κατά Επιλογή και Κοινό κατά Έκπληξη) και ότι η κλασική μουσική εξακολουθεί να είναι επίκαιρη ακόμη και σήμερα για οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα.

Στις επόμενες γραμμές θα παρουσιάσουμε τα χαρακτηριστικά αυτών των κατηγοριών αλλά και στρατηγικές που θεωρούμε κατάλληλες για να καταστεί ο κλάδος της κλασικής μουσικής βιώσιμος και ίσως και κερδοφόρος για πολιτιστικούς φορείς.

Ας ανακαλύψουμε μαζί ενδιαφέρουσες και σχετικές πληροφορίες στις παρακάτω γραμμές.